Het is een oud gebouw dat ooit functioneerde als kindertehuis en daarvoor als klooster. Het ligt verscholen achter bossages. Enkel een bord van klein formaat leidt je naar het hotel.
Het gebouw verviel, maar de herinnering bleef. Totdat een ondernemer het opkocht en het liet restaureren en er een hotel in vestigde. Het ligt op tien minuten lopen van de dorpskern.
Dorpelingen vertellen vreemde verhalen. Het zou er spoken. Toen het vervallen was durfde niemand er 's nachts heen te gaan. De rijken die teveel binnen de familie met elkaar trouwden, om zo het geld bij elkaar te houden, kregen nog al eens gehandicapte kindjes, want wat niet goed is voor konijntjes is ook niet goed voor mensen. Maar de rijken waren scrupuleus en verborgen deze kinderen uit schaamte in het tehuis. Nonnetjes in een hiërarchie van geestelijken - bovenaan mannen - gaven zorg. Wanneer je heden de verhalen leest over misbruik van kinderen door geestelijken, dan kun je raden wat daar is gebeurd. Sommige van de overleden kinderen zouden geen rust hebben kunnen vinden en zich als vreemde entiteit manifesteren.
Het was De Feeks die mij dit vertelde, toen ik de receptie overnam als nachtwacht. Ze was vriendelijk, maar ook angstig. Toen een deur klapperde in de wind werd ze lijkbleek en gaf me een hand: "Ik heb me nog niet voorgesteld Johan. Ik heet Belle en ben front-office-manager." Mijn god, dacht ik, ze gelooft het echt.
Op nadrukkekijk verzoek heb ik haar naar de parking begeleid en uitgezwaaid. Op dat moment kwam Davy Kroket aan. We deden het belangrijke werk eerst en plezierden onszelf daarna met mosselen en friet.
Het gebouw verviel, maar de herinnering bleef. Totdat een ondernemer het opkocht en het liet restaureren en er een hotel in vestigde. Het ligt op tien minuten lopen van de dorpskern.
Dorpelingen vertellen vreemde verhalen. Het zou er spoken. Toen het vervallen was durfde niemand er 's nachts heen te gaan. De rijken die teveel binnen de familie met elkaar trouwden, om zo het geld bij elkaar te houden, kregen nog al eens gehandicapte kindjes, want wat niet goed is voor konijntjes is ook niet goed voor mensen. Maar de rijken waren scrupuleus en verborgen deze kinderen uit schaamte in het tehuis. Nonnetjes in een hiërarchie van geestelijken - bovenaan mannen - gaven zorg. Wanneer je heden de verhalen leest over misbruik van kinderen door geestelijken, dan kun je raden wat daar is gebeurd. Sommige van de overleden kinderen zouden geen rust hebben kunnen vinden en zich als vreemde entiteit manifesteren.
Het was De Feeks die mij dit vertelde, toen ik de receptie overnam als nachtwacht. Ze was vriendelijk, maar ook angstig. Toen een deur klapperde in de wind werd ze lijkbleek en gaf me een hand: "Ik heb me nog niet voorgesteld Johan. Ik heet Belle en ben front-office-manager." Mijn god, dacht ik, ze gelooft het echt.
Op nadrukkekijk verzoek heb ik haar naar de parking begeleid en uitgezwaaid. Op dat moment kwam Davy Kroket aan. We deden het belangrijke werk eerst en plezierden onszelf daarna met mosselen en friet.
Dit blog gaat over gebeurtenissen in een hotel, waarin 's nachts vreemde mensen figureren die overdag heel gewoon lijken. Soms gaan de verhalen uit de nacht gepaard aan de waan van de dag. - Le Mepris -